De laatste tijd merk ik iets op bij veel van mijn cliënten — en eerlijk is eerlijk, ik herken het ook van mezelf. We hebben er collectief een soort overtuiging van gemaakt dat spiritualiteit iets is waar je speciaal tijd voor moet maken. Dat het pas lukt als je huis stil is, het kaarsje brandt, de wierook zachtjes kringelt en je yogamat uitgerold ligt. “Aaaaah, nu kan in zen zijn…”

En als die omstandigheden niet kloppen? Dan komt het er “even niet van”. Ik zie dat ook gebeuren bij zelfzorg. Dan hoor ik: “Ja, ik wil echt vaker een momentje voor mezelf nemen, maar het komt er niet van.”Want dat momentje moet dan liefst met een dekentje, een kop thee, een rustgevende playlist en een uurtje ongestoorde tijd zijn. Maar het leven ís niet altijd rustig, geordend en stil. En weet je wat? Dat hóeft ook helemaal niet.

Ik wil daarom graag een lans breken voor wat ik noem rommelige spiritualiteit — en hap-snap-zelfzorg. De vorm die niet perfect is, maar wél echt. Die zich afspeelt tussen de mails door, in de auto, of op het toilet. Spiritualiteit die midden in het leven ademt.